Czy można ćwiczyć i nie zniszczyć sobie zdrowia?

Nie ma co się oszukiwać, dla większości z nas najczęściej aktywność sprowadza się do prostych codziennych czynności. Należą do nich przeważnie spacer wieczorny lub tzw. niedzielny, łikendowa wycieczka rowerowa, letnie kąpiele a zimą okazjonalnie łyżwy albo feryjna jazda na nartach. To zdecydowanie zbyt uboga ilość ruchu i najczęściej nie wystarczy do zachowania zdrowia i sprawności fizycznej naszego organizmu. A na początek wcale nie trzeba wiele; wystarczy przeznaczyć na sport 30 minut dziennie, to tyle czasu ile średnio spędzamy przed telewizorem w trakcie oglądania samych reklam. Natura nie zaprogramowała naszego organizmu do wyczynowych sportów, ale jeśli uprawiamy sporty rekreacyjnie wtedy możemy być pewni, że pracujemy “na zdrowie”.

Sport jako lekarstwo na wszystko

W dużej części to stwierdzenie jest prawdziwe. Regularne ćwiczenia mają dobroczynny wpływ na zdrowie, a także na samopoczucie oraz wygląd zewnętrzny.
Podnoszą atrakcyjność, dodają witalności, odmładzają, dodają siły zwiększają wytrzymałość fizyczną ale także psychiczną. Sport buduje mięśnie, spala tkankę tłuszczową, rzeźbi sportową sylwetkę, dodaje gibkości, zwiększa odporność, relaksuje oraz uszczęśliwia.
Uprawianie sportu jest najtańszym i najłatwiej dostępnym lekarstwem na wiele dokuczliwych przypadłości, a ponad to jeżeli jest prawidłowo dawkowane i stosowane to nie posiada skutków ubocznych. Jak zatem powinniśmy ćwiczyć aby nie wyrządzić sobie krzywdy?

Jak trenować aby nie zniszczyć sobie zdrowia

Regularne treningi poprawiają funkcjonowanie narządów, tkanek i całego organizmu. Aby aktywność fizyczna faktycznie nam służyła, nie spowodowała uszczerbku na zdrowiu i nie doprowadziła do kontuzji, trenując należy zwracać uwagę na następujące elementy:

  • Systematyczność– Spadek motywacji może powodować, że coraz częściej odpuszczamy sobie regularne treningi, jednak żadna pora roku nie powinna odstraszać od treningu. Sposobem na to może być zmiana charakteru aktywności oraz stawianie sobie zadań, które można zrealizować w dość krótkim czasie.
  • Wytrzymałość– Należy do indywidualnych cech organizmu i w miarę upływu czasu powinna się ona zwiększać. Dobrze jest szczególnie na początku tak dobierać ćwiczenia aby móc trenować bez przerwy co najmniej 5 – 10 min. a z czasem wydłużać ten czas wprost proporcjonalnie do wzrostu wytrzymałości.
  • Częstotliwość– Każda aktywność jest lepsza od żadnej, o regularnym treningu możemy mówić przy co najmniej dwóch treningach w tygodniu. Optymalnie powinno się ćwiczyć 3 – 4 razy na tydzień, natomiast sporadyczna aktywność nie jest treningiem tylko jednorazowym wysiłkiem.
  • Intensywność– Uzależniona jest od indywidualnej wydolności i tolerancji wysiłkowej trenującego. Powinna stopniowo wzrastać w miarę trwania aktywności, a swoje maksimum osiągnąć po ok. kilkunastu minutach.
  • Czas treningu– Kiedy dopiero rozpoczynamy regularne treningi ich czas z pewnością będzie krótszy. Jednak z czasem dążymy do ok. 30-40 minutowego treningu, który powinien być kończony 5 – 10 minutowymi ćwiczeniami o słabszym nasileniu. Przed każdym treningiem bardzo ważna i niezbędna jest kilku lub kilkunastominutowa rozgrzewka.
  • Kontrola zdrowia Kontrola lekarska zalecana jest w każdym wieku, jednak szczególnie u osób starszych oraz posiadających współistniejące choroby. Dobrym sposobem na kontrolowanie swojego stanu zdrowia jest wykonanie ogólnych badań przed planowanym rozpoczęciem regularnych treningów. Pozwoli to systematycznie kontrolować zmiany zachodzące w naszym organizmie na skutek zwiększonej aktywności fizycznej.

Przeciwwskazania do uprawiania sportu

Aktywność fizyczna służy niemal każdemu, jest bardzo nieliczne grono chorób, które wykluczają jakikolwiek ruch.
Zwłaszcza jeżeli uprawiamy sport bezpiecznie, z rozsądkiem, akceptujemy ograniczenia, nie przeceniamy swoich sił i możliwości. Konsultacje lekarskie szczególnie wskazane są w przypadkach osób cierpiących na choroby przewlekłe, które planują znacząco zwiększyć swoją aktywność fizyczną. Z pewnością przeciwskazaniem bezwzględnym do uprawiania jakichkolwiek aktywności jest znaczne uszkodzenie serca, ciężkie nadciśnienie tętnicze, choroby zakaźne, niewydolność nerek, choroby nowotworowe w trakcie czynnej terapii oraz choroby prowadzące do upośledzenia układu oddechowego. Z kolei choroby, które nie upośledzają znacząco czynności organizmu i nie stanowią bezpośredniego zagrożenia życia, są skutecznie leczone stanowią przeciwskazanie względne. W takich sytuacjach stan i możliwości powinny być indywidualnie oceniane przez lekarza oraz przez pacjenta na podstawie wywiadu.